Bijzonder van dit nummer is dat het volledig uit décalcomanies bestaat - in feite een surrealistisch spel waarbij inkt of verf willekeurig op papier wordt gedruppeld en tegen een ander vel aangewreven. De associatie die men bij het zien van dit resultaat krijgt kan men daar dan onder schrijven.
In deze laatste Schone Zakdoek staan décalcomanies van meerdere medewerkers, allemaal op hetzelfde soort papier met dezelfde kleuren inkt. Dat doet vermoeden dat dit gelijktijdig op zo'n roemruchte maandag aan de Bemuurde Weerd (ook de laatste?) is gemaakt.
Hier vier pagina's met décalcomanies van Gertrude Pape.
(foto afkomstig uit de beeldbank van het Letterkundig Museum)
klik voor vergroting
uit De Schone Zakdoek 35/36 1944 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten